هنوز در كنج دلم به روشني مي شنوم

                   طنين لبخند تو و صداي امواج دلت

هنوز در آينه ي شكسته ي اين دل پاك

                   به جاي مانده تا ابد تجلي روي مهت

هنوز نرگس خمش است چرا كه در باغچه ام    

                  شكفته غنچه هاي عشق ز عطر و بوي نفست

تو رفتي و ز خانه ام وجود تو محو شده

                  ولي هنوز از دلم نرفته جاي قدمت

شكسته اي بعد خودت تمام پلهاي عبور

                  ولي دلم بوي وصال مي شنود از سفرت

هنوز از عشق توام مست و غزل گوي و رها

                  منتظرم كه بشكني طلسم جور و قسمت

« يلدا »